De blog is wat later vandaag, want we hebben onze eerste evaluatie gehad. We proberen dit uiteraard professioneel op te pakken, dus er zijn vandaag wat dingetjes bijgesteld die voor een nog betere ervaring moeten gaan zorgen. Anyway..
..Vandaag stond in het teken van een bezoek aan Shinyuku, met ondermeer het drukste kruispunt ter wereld. Elke paar minuten gaan de stoplichten voor de voetgangers op groen en wat er dan gebeurt..
..en vervolgens ga je dan een enorm winkel gebied in wat uiteraard voor het nodige enthousiasme bij de dames zorgt:
Kijk nou, een Bershka, die hebben we thuis niet!
In het verlengde van Shinyuku ligt Yoyogi Park. Op Zondag gaat heel Tokyo (Zo lijkt het) daarheen om zich te vermaken, of om naar andere mensen te kijken die zich vermaken. En dat zijn er nogal wat, want op een gemiddelde Zondag trekt Yoyogi ongeveer 500.000 bezoekers!
Wij streken neer bij een openbaar podium waar allerlei dansers vooral Hawaiiaanse- en buikdansen lieten zien. Thomas Schepen liet zich niet onbetuigd en danste mee met de dames. Ook zijn er in dit park Elvis-imitators te zien. Bij de Noordelijke uitgang dansen verschillende Elvii en doen ze hun idool na. Niet al te best overigens.
Na de groepsfoto sprak Roland enige woorden ter herdenking aan Ben. Immers, het is door zijn initiatief dat we dit soort enorme projecten ueberhaupt kunnen doen, het is door zijn bezieling dat we er niet bang voor zijn om een grote groep judoka met een beperking mee te nemen de halve wereld over. Ben heeft zijn missie nooit kunnen afmaken, maar we werken er keihard aan om dat toch voor elkaar te krijgen. Ook Brahim Bethi, onze Amerikaanse vriend, sprak enige emotionele woorden om Ben te gedenken en toen veerde het team weer op en vertrok hotelwaarts.
Een van de dingen die moet gezegd worden: Japan is SCHOON. In een park waar 500.000 mensen tegelijk aan het recreeëren zijn ligt zelfs geen papiertje op de grond. Daar kunnen wij nog wat van leren en dat doen we ook: Van de weeromstuit heeft iedereen als hij thuiskomt ineens lege flesjes in zijn tas.
Morgen is rustdag, en gaan we wat rustige dingen doen in een rustig tempo. Sommige deelnemers beginnen wat slijtplekken te vertonen en we willen niet dat mensen zich over de kop draaien. Dat gaat dus ook niet gebeuren.
Morgen weer een blog!
